Αυτό που κατόρθωσα να συγκεντρώσω
Δεν ήταν παρά μια αίσθηση
Μία αίσθηση με δέρμα
Η αίσθηση πως συναντώ τον εαυτό μου
Πολλές φορές μέσα στους δρόμους

Και πως είμαστε πολύ κουρασμένοι και οι δύο
Για να χαιρετήσει ο ένας τον άλλον.


Η πρώτη συλλογή της Δήμητρας Αγγέλου. Μια πηγή καθαρής ποίησης που αναβλύζει με μικρές αιμορραγίες, πλήκτρα στίχων που ξεδιπλώνουν μια κρυστάλλινη διαύγεια, μια παρτιτούρα πόνου και πάθους, μια σειρά από κάστρα υφασμένα από όνειρο και λάσπη που υψώνονται πάνω απ\' το άδειο.